Asset Publisher Asset Publisher

Parki Krajobrazowe

 

SPALSKI PARK KRAJOBRAZOWY

Spalski Park Krajobrazowy obejmuje powierzchnię 131,1 km2, powierzchnia otuliny 241,34 km2. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa jest 69,2 km2, zaś na gruntach zarządzie LP jest 4052,58 ha, w tym powierzchnia leśna 3971,14 ha a nieleśna 81,44 ha.

Ogólne cele ochronne Parku to:

Cele ekologiczne:

  • ochrona charakterystycznych i unikatowych cech naturalnych środowiska przyrodniczego i krajobrazu;
  • utrzymanie równowagi ekologicznej w funkcjonowaniu przyrody Parku oraz jego otoczenia;
  • utrzymanie zdolności ekosystemów do odtwarzania zasobów przyrody;
  • ochrona ekosystemów przed szkodliwym oddziaływaniem zewnętrznym i wewnętrznym.

Cele kulturowe i krajobrazowe:

  • ochrona obiektów i terenów stanowiących o dziedzictwie kulturowym obszaru Parku;
  • ochrona i wyeksponowanie krajobrazu kulturowo - historycznego;
  • kształtowanie harmonijnego krajobrazu współczesnego.

Cele gospodarcze:

  • rozwój gospodarczy wszystkich działalności dopuszczonych na obszarze Parku;
  • realizacja potrzeb społeczności zamieszkującej Park;
  • ochrona walorów i kształtowanie warunków dla rozwoju turystyki i wypoczynku

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Naukowo w Spale

Naukowo w Spale

     W dniu 27 czerwca 2022 roku miał miejsce wykład oraz zajęcia terenowe obejmujące zagadnienia dotyczące „Szaty roślinnej Nadleśnictwa Spała w perspektywie zmian klimatycznych”. Zajęcia zorganizowało Nadleśnictwo Spała we współpracy z miejscowym kołem Polskiego Towarzystwa Leśnego. Całość prowadził dr hab. Marcin Kiedrzyński z Katedry Biogeografii, Paleoekologii i Ochrony Przyrody Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego.

       W ramach wykładu została przedstawiona geneza i specyfika szaty roślinnej Lasów Spalskich, a także uwarunkowania ekologiczne mające wpływ na kształtowanie i przemiany miejscowej flory. Zaprezentowane zostały również prawdopodobne warianty przekształceń zbiorowisk roślinnych ze względu na zmiany klimatyczne w perspektywie najbliższych kilkudziesięciu lat. Przewidywane kierunki zmian wskazują na stopniowe zwiększanie udziału dębu bezszypułkowego w miejscowych drzewostanach przy jednoczesnym ustępowaniu takich gatunków jak sosna pospolita i świerk pospolity, a w dalszej perspektywie również buk i jodła. Ciekawym zagadnieniem było omówienie tematyki związanej z miejscami (tzw. refugia), gdzie przemiany roślinności i ustępowanie gatunków postępują znacznie wolniej, a także istnieje prawdopodobieństwo zachowania roślinności w lokalnych wariantach mimo zachodzących wokół zmian. Podczas zajęć w terenie uczestnicy byli w miejscu występowania rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia) oraz żurawiny błotnej (Vaccinium oxycoccos) i wełnianki pochwowatej (Eriophorum vaginatum). Następnie oglądano płat roślinności charakterystyczny dla dąbrowy świetlistej Potentillo albae-Quercetum, gdzie udało się znaleźć m.in. miodownika melisowatego (Melittis melissophyllum), kosmatkę gajową (Luzula luzuloides), zerwę kłosową (Phyteuma spicatum) i dzwonek brzoskwiniolistny. Na koniec zajęć uczestnicy odwiedzili jedyne znane w Lasach Spalskich stanowisko pluskwicy europejskiej (Cimicifuga europaea), gatunku reliktowego związanego z dawnymi lasami liściastymi. W pobliżu stanowiska pluskwicy udało się również zobaczyć kwitnącą lilię złotogłów (Lilium martagon), pierwiosnkę lekarską (Primula veris) i fiołka przedziwnego (Viola mirabilis).

       W zajęciach wzięło udział 19  pracowników Nadleśnictwa Spała.

Tekst i zdj.: Radosław Trzciński