Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Naukowo w Spale
Naukowo w Spale
W dniu 27 czerwca 2022 roku miał miejsce wykład oraz zajęcia terenowe obejmujące zagadnienia dotyczące „Szaty roślinnej Nadleśnictwa Spała w perspektywie zmian klimatycznych”. Zajęcia zorganizowało Nadleśnictwo Spała we współpracy z miejscowym kołem Polskiego Towarzystwa Leśnego. Całość prowadził dr hab. Marcin Kiedrzyński z Katedry Biogeografii, Paleoekologii i Ochrony Przyrody Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego.
W ramach wykładu została przedstawiona geneza i specyfika szaty roślinnej Lasów Spalskich, a także uwarunkowania ekologiczne mające wpływ na kształtowanie i przemiany miejscowej flory. Zaprezentowane zostały również prawdopodobne warianty przekształceń zbiorowisk roślinnych ze względu na zmiany klimatyczne w perspektywie najbliższych kilkudziesięciu lat. Przewidywane kierunki zmian wskazują na stopniowe zwiększanie udziału dębu bezszypułkowego w miejscowych drzewostanach przy jednoczesnym ustępowaniu takich gatunków jak sosna pospolita i świerk pospolity, a w dalszej perspektywie również buk i jodła. Ciekawym zagadnieniem było omówienie tematyki związanej z miejscami (tzw. refugia), gdzie przemiany roślinności i ustępowanie gatunków postępują znacznie wolniej, a także istnieje prawdopodobieństwo zachowania roślinności w lokalnych wariantach mimo zachodzących wokół zmian. Podczas zajęć w terenie uczestnicy byli w miejscu występowania rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia) oraz żurawiny błotnej (Vaccinium oxycoccos) i wełnianki pochwowatej (Eriophorum vaginatum). Następnie oglądano płat roślinności charakterystyczny dla dąbrowy świetlistej Potentillo albae-Quercetum, gdzie udało się znaleźć m.in. miodownika melisowatego (Melittis melissophyllum), kosmatkę gajową (Luzula luzuloides), zerwę kłosową (Phyteuma spicatum) i dzwonek brzoskwiniolistny. Na koniec zajęć uczestnicy odwiedzili jedyne znane w Lasach Spalskich stanowisko pluskwicy europejskiej (Cimicifuga europaea), gatunku reliktowego związanego z dawnymi lasami liściastymi. W pobliżu stanowiska pluskwicy udało się również zobaczyć kwitnącą lilię złotogłów (Lilium martagon), pierwiosnkę lekarską (Primula veris) i fiołka przedziwnego (Viola mirabilis).
W zajęciach wzięło udział 19 pracowników Nadleśnictwa Spała.
Tekst i zdj.: Radosław Trzciński
