Webcontent-Anzeige Webcontent-Anzeige

zasoby leśne

Na terenie Nadleśnictwa Spała występuje 12 typów siedliskowych lasu. Wśród nich przeważają siedliska borowe z królową spalskich lasów sosną. Średni wiek wszystkich drzewostanów nadleśnictwa to 70 lat. Średnia zasobność drzewostanu tj. ilość drewna znajdującego się na 1 ha lasu wyrażona w m3 wynosi dla Nadleśnictwa Spała ponad 270 m3/ha.

            Udział siedlisk leśnych:

  • Bory (14,21%) – dominującym gatunkiem jest tu sosna z niewielką domieszką gatunków liściastych takich jak: brzoza, jarząb, osika. W runie leśnym spotkamy tu głównie: licznie występujące mchy, wrzosy oraz borówkę brusznicę.
  • Bory mieszane (35,91%) – gatunkiem głównym jest sosna, której towarzyszą: dąb, brzoza, modrzew, jodła oraz lipa. W poszycie występują tu liczne krzewy m.in.: jałowiec, leszczyna, kruszyna oraz jarząb. W warstwie runa leśnego dominuje borówka czernica, liczne mchy, paprocie i inne rośliny zielne.
  • Lasy mieszane (40,48%) – gatunkami głównymi są tu: sosna, dąb, buk oraz jodła z domieszkami różnych gatunków liściastych oraz iglastych. Warstwę podszytu reprezentuje głównie kruszyna oraz trzmielina wraz z podrostami drzew I piętra. Runo leśne bogate w roślinność charakterystyczną zarówno dla borów mieszanych, jak i lasów liściastych.
  • Lasy liściaste (6,28%) – drzewa dominujące to gatunki liściaste są to głownie: dąb, buk, wraz z licznymi gatunkami domieszkowymi: modrzewiem, lipą, klonem, grabem , czy jaworem. Dobrze rozwinięta warstwa krzewów. Ze względu na duże ocienienie w runie występują głownie gatunki zakwitające wczesną wiosną (przed rozwojem liści drzew) są to np.: zawilec gajowy, fiołek leśny, czy przylaszczka.
  • Olsy (3,53%) – gatunkiem panującym jest tu olsza z niewielką domieszką: jesionu, brzozy, czy świerka. W związku z wysoką żyznością siedliska runo charakteryzuje się dużym bogactwem. Gatunki, które spotkamy to: paprocie, konwalijka, szczawik, tojeść, różne gatunki mchów i wiele innych.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Dzieje złotego medalu z Warszawskiej Wystawy Łowieckiej

Dzieje złotego medalu z Warszawskiej Wystawy Łowieckiej

W 1899 r. od 3 do 23 czerwca odbyła się Warszawska Wystawa Łowiecka, na której przyznano wielkie i małe medale. M.in. w dziale naukowym wielki medal złoty otrzymał Jan Sztolcman, późniejszy profesor zoologii Średniej Szkoły Leśnej w Warszawie za naukowe opracowanie tablicy krajowych ptaków drapieżnych, szkodliwych i nieszkodliwych dla myślistwa. Za zbiór trofeów mieszanych medal złoty mały otrzymał hr. Tomasz Zamoyski z Jabłoni, za trofea jednodniowego  polowania w Szepetówce (wilk, odyniec i cztery wycinki). Podziękowania skierowano także do Zarządu Polowań Cesarskich w Księstwie Łowickim za wystawienie poza konkursem pięciu wieńców jeleni z polowań w Spale. Mały medal złoty otrzymał także samoistny gospodarz lasowy Felicjan Kudelski, pracujący w tym czasie w Ordynacji Przeworskiej.

Zeszlifowany rewers medalu wyjaśnia doświadczenie Felicjana Kudelskiego.
Zagrożenie ze strony służb carskich za działalność konspiracyjną przeciw Aleksandrowi III Carowi Rosji  było przyczyną zmiany obywatelstwa z rosyjskiego na austriackie, które uzyskał
11 maja 1898r.  Zmiana obywatelstwa, była swoistym biletem w jedną stronę :
 „Ominięcie tego przepisu według art. 325 rosyjskiego kodeksu karnego stanowi zbrodnię, pociągającą za sobą dożywotnie wygnanie z kraju i utratę wszelkich praw cywilnych
i majątkowych, a w razie powrotu do Rosji wygnanie na Syberię
”.
Książe Andrzej Lubomirski, ordynat przeworski znany był z zatrudniania w Ordynacji Przeworskiej wykształconych ludzi, którzy sprzeniewierzyli się  caratowi.