Asset Publisher
Parki Krajobrazowe
Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy.
SPALSKI PARK KRAJOBRAZOWY
Spalski Park Krajobrazowy został utworzony w 1995 roku Rozporządzeniem Wojewody Piotrkowskiego nr 4/95 z dnia 5 października 1995 roku. Jest to największa powierzchniowa forma ochrony przyrody znajdująca się w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Spała. Spalski Park Krajobrazowy zajmuje obszar 13.110 ha, a jego otulina 24.134 ha z czego otulina zewnętrzna ma powierzchnię 22.590 ha zaś wewnętrzna 1.544 ha. Park wchodzi w skład Zespołu Nadpilicznych Parków Krajobrazowych. Powierzchnia SPK w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa wynosi 7.417 ha, a otulina 7.986 ha , z czego na gruntach LP - 4.021,49 ha. Park obejmuje centralną i południową część obrębu Spała, oraz południowo – wschodni, niewielki fragment obrębu Lubochnia. Głównymi walorami Spalskiego Parku Krajobrazowego są wartościowe zasoby krajobrazowe, przyrodnicze i kulturowe dawnej Puszczy Pilickiej
Asset Publisher
Rezerwat Konewka powiększony
Rezerwat Konewka powiększony
Na mocy zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 10 grudnia 2024 r. powiększony został rezerwat przyrody „Konewka”. Jego powierzchnia wzrosła do 113,84 ha, (pierwotna powierzchnia wynosiła 99,91 ha), a otulina rezerwatu wynosi 16,05 ha.
Rozszerzenie rezerwatu to istotny krok w ochronie unikalnych ekosystemów leśnych Spalskiego Parku Krajobrazowego. Teren ten charakteryzuje się bogactwem przyrodniczym, obejmującym cenne siedliska leśne oraz różnorodne gatunki roślin i zwierząt, w tym wiele objętych ochroną. Powiększenie rezerwatu pozwoli na skuteczniejszą ochronę bioróżnorodności i zachowanie naturalnych procesów ekologicznych.
Otulina rezerwatu pełni ważną funkcję buforową, ograniczając wpływ czynników zewnętrznych, takich jak działalność gospodarcza czy turystyka. Włączenie dodatkowych obszarów do ochrony umożliwi zachowanie naturalnych siedlisk oraz poprawę warunków bytowych dla wielu gatunków zwierząt. Działanie to wpisuje się w strategię długoterminowej ochrony przyrody i stanowi istotny krok w kierunku zrównoważonego rozwoju regionu.
Tekst: K. Trębacz
