Wydawca treści Wydawca treści

Nasze lasy

            Nadleśnictwo Spała prowadzi trwale zrównoważoną gospodarkę leśną na ponad   15,5 tys. ha, a swym zasięgiem terytorialnym obejmuje 454,40km2. Dodatkowo na zlecenie Starostwa Powiatowego w Tomaszowie Mazowieckim pracownicy nadleśnictwa prowadzą nadzór nad lasami nie stanowiącymi własności skarbu państwa na obszarze ponad 2,2 tys. ha.
            Tereny Nadleśnictwa Spała rozpościerają się na malowniczej równinie piotrkowskiej, w dolinie rzeki Pilicy, która jest szczególnie bogata w kompleksy leśne.  Tereny nadleśnictwa cechują się niewielkim zróżnicowaniem rzeźby terenu. Jest to teren równinny, na którym występują lokalne wzniesienia i pagórki, które osiągają wysokość około 190-200m n.p.m.

Ciekawym elementem terenu jest dolina rzeki Pilicy, która przepływając przez gminę Inowłódz jest granicą rzeźby lodowcowej i przedlodowcowej Polski. To właśnie tam znajdują się najniżej położone tereny Nadleśnictwa o wysokości 143 m n.p.m.

Największym znaczeniem dla obecnego ukształtowania rzeźby terenu oraz budowy geologicznej Nadleśnictwa Spała, miał maksymalny stadiał zlodowacenia środkowo – polskiego. To właśnie z tego okresu wywodzą się najmłodsze na opisywanym terenie osady i formy glacjalne. Na terenie nadleśnictwa można wydzielić następujące jednostki geomorfologiczne:

  • wysoczyznę morenową,
  • obszary występowania utworów wodnolodowcowych (zandry),
  • obszary aluwialnych dolin Pilicy z tarasami: zalewowymi, erozyjnymi i wydmowymi.

Bogactwo gatunkowe lasów (biocenoza) nierozerwalnie związane jest z biotopem, tworząc razem ekosystem leśny. W związku z dużą różnorodnością ekosystemów leśnych wyróżniono kilkanaście typów siedliskowych lasu.

Na terenie nadleśnictwa występuje 12 typów siedliskowych lasu. Na żyznych glebach występują siedliska lasowe, które mają bogatą szatę rośliną i zbudowane są głownie z drzew liściastych. Na siedliskach borowych w Nadleśnictwie Spała króluje sosna.

Oprócz siedlisk typowo leśnych oraz borowych wyróżniamy siedliska mieszane, w których sosna jest również gatunkiem głównym, jednakże duży udział mają tu też gatunki liściaste. Są to głównie: dąb bezszypułkowy i szypułkowy, brzoza brodawkowata oraz buk zwyczajny.
            Oprócz drzew na biocenozę ekosystemu leśnego składa się wiele gatunków roślin oraz grzybów  występujących w runie leśnym spalskich lasów. Spośród ich dużego bogactwa na terenie nadleśnictwa występuje wiele gatunków objętych ochroną gatunkową.

 Najciekawsze z nich to: smardz, szmaciak gałęzisty, porosty z rodziny brodaczkowate, orlik pospolity, grążel żółty i grzybienie białe występujące na stawach starorzecza Pilicy, a także wawrzynek wilczełyko oraz wierzba borówkolistna. Ponadto na terenie Nadleśnictwa Spała występuje wiele okazałych pojedynczych drzew oraz ich grup, które mają miano pomników przyrody.

Także świat zwierząt na obszarze lasów spalskich jest bogaty i zróżnicowany. Gromada ssaków reprezentowana jest przez główne polskie gatunki łowne: jelenia, sarnę, dzika, daniela, zająca, lisa, jenota, borsuka, kunę, norkę, tchórza i piżmaka. Na terenie nadleśnictwa występuje również wiele chronionych owadów, płazów, gadów, ptaków oraz ssaków. Do najciekawszych możemy zaliczyć: kumaka nizinnego(płazy), traszki grzebieniastą oraz zwyczajną (gady), błotniaki, bociana czarnego, świstuna (ptaki), liczne nietoperze z rodziny mroczkowatych gniazdujące w bunkrach, gronostaja oraz łasicę.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Naukowo w Spale

Naukowo w Spale

     W dniu 27 czerwca 2022 roku miał miejsce wykład oraz zajęcia terenowe obejmujące zagadnienia dotyczące „Szaty roślinnej Nadleśnictwa Spała w perspektywie zmian klimatycznych”. Zajęcia zorganizowało Nadleśnictwo Spała we współpracy z miejscowym kołem Polskiego Towarzystwa Leśnego. Całość prowadził dr hab. Marcin Kiedrzyński z Katedry Biogeografii, Paleoekologii i Ochrony Przyrody Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego.

       W ramach wykładu została przedstawiona geneza i specyfika szaty roślinnej Lasów Spalskich, a także uwarunkowania ekologiczne mające wpływ na kształtowanie i przemiany miejscowej flory. Zaprezentowane zostały również prawdopodobne warianty przekształceń zbiorowisk roślinnych ze względu na zmiany klimatyczne w perspektywie najbliższych kilkudziesięciu lat. Przewidywane kierunki zmian wskazują na stopniowe zwiększanie udziału dębu bezszypułkowego w miejscowych drzewostanach przy jednoczesnym ustępowaniu takich gatunków jak sosna pospolita i świerk pospolity, a w dalszej perspektywie również buk i jodła. Ciekawym zagadnieniem było omówienie tematyki związanej z miejscami (tzw. refugia), gdzie przemiany roślinności i ustępowanie gatunków postępują znacznie wolniej, a także istnieje prawdopodobieństwo zachowania roślinności w lokalnych wariantach mimo zachodzących wokół zmian. Podczas zajęć w terenie uczestnicy byli w miejscu występowania rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia) oraz żurawiny błotnej (Vaccinium oxycoccos) i wełnianki pochwowatej (Eriophorum vaginatum). Następnie oglądano płat roślinności charakterystyczny dla dąbrowy świetlistej Potentillo albae-Quercetum, gdzie udało się znaleźć m.in. miodownika melisowatego (Melittis melissophyllum), kosmatkę gajową (Luzula luzuloides), zerwę kłosową (Phyteuma spicatum) i dzwonek brzoskwiniolistny. Na koniec zajęć uczestnicy odwiedzili jedyne znane w Lasach Spalskich stanowisko pluskwicy europejskiej (Cimicifuga europaea), gatunku reliktowego związanego z dawnymi lasami liściastymi. W pobliżu stanowiska pluskwicy udało się również zobaczyć kwitnącą lilię złotogłów (Lilium martagon), pierwiosnkę lekarską (Primula veris) i fiołka przedziwnego (Viola mirabilis).

       W zajęciach wzięło udział 19  pracowników Nadleśnictwa Spała.

Tekst i zdj.: Radosław Trzciński