Wydawca treści Wydawca treści

Nordic walking

Nordic walking to prawdziwy fenomen, jeden z najpopularniejszych sportów w Polsce i Europie, młodszy niż większość osób go uprawiających.

Za praojców nordic walkingu można uznać fińskich narciarzy, którzy w latach 30. XX w. włączyli spacery z kijkami narciarskimi do swojego letniego treningowego. Ale historia sportu, którą znamy dziś, jest o wiele krótsza.

Tak się zaczęło

W 1988 r. Amerykanin Tom Rutlin nieco przerobił zwykłe zjazdowe kijki narciarskie i zaczął promować marsz z nimi, jako oddzielną formę aktywności: exerstrider. Prawie w tym samym czasie Fin Marko Kantaneva wręczył podczas letnich przygotowań kijki narciarskie swoim uczniom trenującym biegi narciarskie. Na podstawie obserwacji młodych zawodników oraz badań przeprowadzonych później w Finnish Sports Institute w Vierumäki, Kantaneva napisał pracę magisterską poświęconą sauvakävely, czyli „chodzeniu z kijami". Nazwa nordic walking powstała 1997 r., kiedy fińska firma Exel postanowiła wykorzystać pomysł Kantanevy i wypuściła na rynek pierwsze kije specjalnie zaprojektowane do chodzenia. Tak rozpoczęła się ekspansja jednej z najszybciej zdobywających popularność form aktywności.

Nordic walking był skazany na sukces. Jest idealną dyscypliną w czasach, kiedy tak popularny jest trend active ageing, czyli aktywności osób starszych. Ci, którzy nie czują się na siłach, żeby biegać, jeździć na rowerze czy pływać, zawsze mogą chwycić za kije – bo to zbawienie, dla osób, mających problem nawet ze zwykłym poruszaniem się. Z tego powodu do nordic walkingu przylgnęła nawet opinia trochę niepoważnego „sportu dla emerytów". To błąd. W Skandynawii uprawiają go dosłownie wszyscy, a w Findlandii został nawet włączony do programu wychowania fizycznego w szkołach. Pamiętajmy, nordic walking powstał jako element treningu narciarzy biegowych. Kto widział zdjęcie Norweżki Marit Bjoergen, wie, że ten sport uprawiają twardziele. Nordic walking wykorzystuje oczywiście w swoich treningach także Justyna Kowalczyk.

O co w tym chodzi?

Po co nam w ogóle potrzebne te kije? Czym różni się to od normalnego spaceru? Okazuje się, że podczas zwykłego marszu wykorzystujemy zaledwie 40 proc. naszych mięśni. Ruchy wykonywane podczas marszu z kijami angażują prawie 90 proc. mięśni. A więc nordic walking dużo intensywniej wzmacnia nasze ciało. Przy tym, dzięki kijkom, działają na nie mniejsze obciążenia. Taka aktywność jest więc bezpieczniejsza dla osób otyłych lub z problemami ze stawami kolanowymi. Kijki wymuszają też bardziej wyprostowana sylwetkę i poprawiają stabilność na nierównym terenie.

Uprawianie tego sportu przez godzinę pozwala spalić 400-700 kalorii, czyli o 20-40 proc. więcej niż podczas zwykłego spaceru. Mocniej pracują także płuca – o 20-60 proc. niż w czasie marszu.

Takie efekty osiągniemy oczywiście tylko wtedy, jeśli będziemy stosować odpowiednią technikę marszu. Najpierw zakładamy na ręce paski kijków, tak, by nie były zbyt luźne. Później swobodnie opuszczamy ręce wzdłuż tułowia i ciągniemy kije. Marsz zaczynamy naturalnie, wahadłowo poruszając rękami. Kiedy ramię jest w górze, chwytamy rękojeść kija i cofamy ramię wywierając delikatny nacisk. Kiedy ramię będzie na wysokości biodra, puszczamy rękojeść i znów unosimy ramię, ciągnąc kij. Kiedy wypadniemy z rytmu najlepiej wznowić marsz od ciągnięcia kijów. Kiedy nie jesteśmy pewni swojej techniki, powinniśmy poprosić o konsultacje trenera. To niewielki wydatek, dzięki któremu nasz wysiłek będzie efektywny.
Zapraszamy do lasu

Las jest wydaje się naturalnym środowiskiem dla uprawiania nordic walking. Miękkie leśne ścieżki amortyzują wstrząsy, dzięki czemu spacer po nich jest mniej obciążający stawy niż po chodniku czy asfalcie. Zaletą jest także ich nierówność – dzięki temu nasze mięśnie i stawy pracują w większym zakresie. No i to czyste leśne powietrze…

Nie dziwi więc, że, szczególnie w czasie wakacji, w niektórych lasach można spotkać więcej osób spacerujących z kijami niż bez. Leśnicy już dawno zauważyli, że, stawiając na nordic walking, przyciągną do lasów więcej turystów, więc tworzą kolejne ścieżki do uprawiania tego sportu oraz organizują imprezy dla jego miłośników. Dziś trudniej znaleźć nadleśnictwo, gdzie nie ma specjalnej trasy, niż takie, gdzie one są. Wiele, jeśli nie większość, oznakowana jest tablicami zgodnymi z ogólnoeuropejskimi standardami nordic walking. Na tablicach znajdują się mapy oraz wskazówki dotyczące techniki, doboru sprzętu i walorów zdrowotnych tego sportu. Informacje na temat tras i planowanych imprez można znaleźć na stronach internetowych Lasów Państwowych, regionalnych dyrekcji, nadleśnictw oraz w serwisie Czaswlas.pl.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Spalsko - Rogowskie"

Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Spalsko - Rogowskie"

Leśne Kompleksy Promocyjne (LKP) zostały powołane w celu: wszechstronnego rozpoznania stanu biocenozy leśnej i kierunków zachodzących w niej zmian, trwałego zachowania lub odtworzenia naturalnych walorów lasu metodami racjonalnej gospodarki leśnej prowadzonej na zasadach ekologicznych, integrowania celów gospodarki leśnej z aktywną ochroną przyrody, promowania wielofunkcyjnej i zrównoważonej gospodarki leśnej, prowadzenia prac badawczych i doświadczalnictwa leśnego w aspekcie upowszechniania zasad ekorozwoju na całym obszarze działania LP, prowadzenia szkoleń leśników i edukacji ekologicznej społeczeństwa.

Położenie:

LKP „Lasy Spalsko-Rogowskie" ustanowiono Zarządzeniem Nr 85 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 30 października 2002 r. w sprawie Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Spalsko-Rogowskie" (ZO-731-18/02).Jest to (wraz z LKP „Lasy Mazurskie") „najmłodszy" LKP w Polsce, położony na terenie województwa łódzkiego, Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi i obejmuje następujące obszary:

  • Nadleśnictwo Brzeziny – pow. 14 434 ha, w tym: obręb leśny Brzeziny (pow. 7743,19 ha) oraz obręb leśny Regny (pow. 6690,73 ha);
  • Nadleśnictwo Spała – pow. 15 542 ha, w tym: obręb leśny Lubochnia (pow. 7053 ha) oraz obręb leśny Spała – (pow. 8489 ha).
  • Na podstawie wniosku Rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW) włącza się w skład LKP „Lasy Spalsko Rogowskie", Leśny Zakład Doświadczalny (LZD) Rogów, należący do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W skład LZD Rogów (o pow. 3691 ha) wchodzą: Nadleśnictwo Rogów, Szkółkarski Ośrodek Szkoleniowy, Arboretum oraz Centrum Edukacji Przyrodniczo Leśnej.

Ogólna powierzchnia LKP „Lasy Spalsko-Rogowskie" wynosi 33 667 ha.

Warunki lokalne:

Zmiany zakresu i rangi zadań leśnictwa związane z polityką zrównoważonego rozwoju i realizacją koncepcji lasu wielofunkcyjnego, który dostarczać ma surowiec drzewny, pełnić funkcje ekologiczno – ochronne, ogólnospołeczne i rekreacyjne, stanowić środowisko życia roślin i zwierząt oraz istotny składnik krajobrazu, powodują konieczność takiego prowadzenia gospodarki leśnej, aby zachować równowagę środowiska i utrzymać lub przywracać stabilność ekosystemów leśnych. Realizacja powyższego postulatu wymaga spełnienia dwóch warunków.

Po pierwsze należy wyróżnić te cechy zbiorowisk leśnych, które determinują możliwość pełnienia określonej funkcji lasu oraz uzyskać wiarygodne informacje dotyczące tych cech.

Po drugie, informacje opisujące aktualne zdolności drzewostanów do pełnienia określonego rodzaju funkcji należy wykorzystać do podejmowania trafnych decyzji w zakresie gospodarki leśnej. Wiąże się z tym potrzeba pewnej weryfikacji treści pojęcia „gospodarka leśna". Nadawać ono powinno ogólny sens funkcjonowania leśnictwa i podejmowanych przez człowieka działań, które uwzględniać powinny przyrodniczy, gospodarczo - ekonomiczny i ogólnospołeczny punkt widzenia.

Oznacza to, że właściwa gospodarka leśna sprzyja wszechstronnemu wykorzystaniu zasobów leśnych przy uwzględnieniu:

  • obowiązujących celów hodowlanych, produkcyjnych i ochronnych,
  • istniejących warunków przyrodniczych,
  • zagrożeń środowiska leśnego,
  • obecnego stanu lasu,
  • oczekiwań społecznych.

Podstawowymi celami LKP „Lasy Spalsko -Rogowskie" jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, kompleksowa ochrona zasobów przyrody w lasach, propagowanie w gospodarce leśnej proekologicznych technologii oraz edukacja przyrodniczo-leśna społeczeństwa.

DO MAPY LKP