Wydawca treści
Parki Krajobrazowe
SPALSKI PARK KRAJOBRAZOWY
Spalski Park Krajobrazowy obejmuje powierzchnię 131,1 km2, powierzchnia otuliny 241,34 km2. W zasięgu terytorialnym nadleśnictwa jest 69,2 km2, zaś na gruntach zarządzie LP jest 4052,58 ha, w tym powierzchnia leśna 3971,14 ha a nieleśna 81,44 ha.
Ogólne cele ochronne Parku to:
Cele ekologiczne:
- ochrona charakterystycznych i unikatowych cech naturalnych środowiska przyrodniczego i krajobrazu;
- utrzymanie równowagi ekologicznej w funkcjonowaniu przyrody Parku oraz jego otoczenia;
- utrzymanie zdolności ekosystemów do odtwarzania zasobów przyrody;
- ochrona ekosystemów przed szkodliwym oddziaływaniem zewnętrznym i wewnętrznym.
Cele kulturowe i krajobrazowe:
- ochrona obiektów i terenów stanowiących o dziedzictwie kulturowym obszaru Parku;
- ochrona i wyeksponowanie krajobrazu kulturowo - historycznego;
- kształtowanie harmonijnego krajobrazu współczesnego.
Cele gospodarcze:
- rozwój gospodarczy wszystkich działalności dopuszczonych na obszarze Parku;
- realizacja potrzeb społeczności zamieszkującej Park;
- ochrona walorów i kształtowanie warunków dla rozwoju turystyki i wypoczynku
Najnowsze aktualności
Informacja o pryszczycy
Informacja o pryszczycy
Informacja głównego lekarza weterynarii dla posiadaczy bydła, owiec, kóz oraz innych zwierząt parzystokopytnych na temat PRYSZCZYCY.
Pryszczyca (Foot and mouth disese – FMD) jest wirusową, bardzo zakaźną chorobą zwierząt parzystokopytnych, w tym bydła, świń, owiec i kóz. Wirus pryszczycy przenosi się przez kontakt bezpośredni pomiędzy zwierzętami, za pośrednictwem mięsa i produktów mięsnych, mleka i jego przetworów, nasienia, skór, wełny, paszy dla zwierząt, itp.
Wirus może być przenoszony także przez człowieka, sprzęt gospodarski, ptaki, owady, gryzonie, środki transportu czy odzież.
Objawy chorobowe:
- gorączka, apatia, utrata apetytu, brak przeżuwania, gwałtowny spadek mleczności;
- zwiększone pragnienie i obfite ślinienie;
- pęcherze na języku, wargach i dziąsłach, śluzawicy u bydła/tarczy ryjowej u świń, na skórze szpary międzyracicowej, a także na wymieniu i strzykach;
- po pęknięciu pęcherzy - bolesne rany, owrzodzenia;
- cielęta i prosięta, karmione mlekiem zwierząt chorych na pryszczycę często padają z objawami biegunki i ogólnego wycieńczenia;
- równie często dochodzi do padnięć zwierząt dorosłych.
Więcej szczegółów znajduje się w ulotkach możliwych do pobrania poniżej.
