Wydawca treści
Parki Krajobrazowe
Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy.
SPALSKI PARK KRAJOBRAZOWY
Spalski Park Krajobrazowy został utworzony w 1995 roku Rozporządzeniem Wojewody Piotrkowskiego nr 4/95 z dnia 5 października 1995 roku. Jest to największa powierzchniowa forma ochrony przyrody znajdująca się w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Spała. Spalski Park Krajobrazowy zajmuje obszar 13.110 ha, a jego otulina 24.134 ha z czego otulina zewnętrzna ma powierzchnię 22.590 ha zaś wewnętrzna 1.544 ha. Park wchodzi w skład Zespołu Nadpilicznych Parków Krajobrazowych. Powierzchnia SPK w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa wynosi 7.417 ha, a otulina 7.986 ha , z czego na gruntach LP - 4.021,49 ha. Park obejmuje centralną i południową część obrębu Spała, oraz południowo – wschodni, niewielki fragment obrębu Lubochnia. Głównymi walorami Spalskiego Parku Krajobrazowego są wartościowe zasoby krajobrazowe, przyrodnicze i kulturowe dawnej Puszczy Pilickiej
Najnowsze aktualności
Informacja o pryszczycy
Informacja o pryszczycy
Informacja głównego lekarza weterynarii dla posiadaczy bydła, owiec, kóz oraz innych zwierząt parzystokopytnych na temat PRYSZCZYCY.
Pryszczyca (Foot and mouth disese – FMD) jest wirusową, bardzo zakaźną chorobą zwierząt parzystokopytnych, w tym bydła, świń, owiec i kóz. Wirus pryszczycy przenosi się przez kontakt bezpośredni pomiędzy zwierzętami, za pośrednictwem mięsa i produktów mięsnych, mleka i jego przetworów, nasienia, skór, wełny, paszy dla zwierząt, itp.
Wirus może być przenoszony także przez człowieka, sprzęt gospodarski, ptaki, owady, gryzonie, środki transportu czy odzież.
Objawy chorobowe:
- gorączka, apatia, utrata apetytu, brak przeżuwania, gwałtowny spadek mleczności;
- zwiększone pragnienie i obfite ślinienie;
- pęcherze na języku, wargach i dziąsłach, śluzawicy u bydła/tarczy ryjowej u świń, na skórze szpary międzyracicowej, a także na wymieniu i strzykach;
- po pęknięciu pęcherzy - bolesne rany, owrzodzenia;
- cielęta i prosięta, karmione mlekiem zwierząt chorych na pryszczycę często padają z objawami biegunki i ogólnego wycieńczenia;
- równie często dochodzi do padnięć zwierząt dorosłych.
Więcej szczegółów znajduje się w ulotkach możliwych do pobrania poniżej.
