Asset Publisher
HODOWLA LASU
Hodowla lasu nazywana królową nauk leśnych zajmuje się tworzeniem odpowiednich warunków dla zachowania trwałości i ciągłości istnienia lasu. Mówiąc o hodowli lasu mamy na myśli szereg czynności, które prowadzimy w ramach zrównoważonej i wielofunkcyjnej gospodarki leśnej - począwszy od zbioru nasion, produkcji sadzonek na szkółce poprzez zakładanie upraw leśnych, ich pielęgnację i prowadzenie cięć pielęgnacyjnych w młodnikach, tyczkowinach, drągowinach i starszych drzewostanach aż po dokonanie wycięcia drzewostanu w ramach odpowiednio prowadzonej rębni.
Nasiona:
Spalscy Leśnicy zbierają szyszki i nasiona z:
- plantacji nasiennej brzozy brodawkowatej;
- wybranych drzewostanów tj. gospodarczych drzewostanów nasiennych: sosny pospolitej, dębów: szypułkowego i bezszypułkowego, brzozy brodawkowatej; buka pospolitego, olszy czarnej;
- pojedynczych drzew tj. drzew matecznych: sosny pospolitej i olszy czarnej oraz źródeł nasion: klona zwyczajnego, jawora, czereśni ptasiej, lipy drobnolistnej, graba zwyczajnego
stanowiących tzw. bazę nasienną zaewidencjonowaną w Krajowym Rejestrze Leśnego Materiału Podstawowego.
Corocznie zbieramy ponad 1,5 tony szyszek sosnowych i około dwóch, trzech ton nasion dębów. Owocostany brzozy brodawkowatej zebrane na plantacji nasiennej pokrywają zapotrzebowanie nadleśnictw RDLP w Łodzi.
Produkcja sadzonek:
Zebrane nasiona wysiejemy wiosną bądź jesienią na szkółce leśnej Jasień. Hodujemy sadzonki w uprawie polowej i specjalistycznej produkcji tunelowej, gdzie produkuje się sadzonki w korytach Dünemana. Rocznie na szkółce Jasień, produkujemy ponad 1,5 miliona sadzonek w tym około 1,4 miliona w uprawie polowej.
Sadzenie:
Sadzonki wyhodowane na szkółce Jasień wykorzystujemy do zakładania upraw leśnych. Corocznie odnawiamy sztucznie około 150 ha lasów i uzupełniamy w ramach poprawek ponad 10 ha. Corocznie w odnowieniach i na poprawkach sadzimy ponad 1 milion sadzonek. Z uwagi na postępujące zmiany klimatyczne i cierpiące na ich skutek drzewa iglaste – z roku na rok sadzimy coraz mniej sosny pospolitej. Natomiast coraz większe znaczenie w odnowieniach lasu przywiązujemy do gatunków liściastych, które są mniej wrażliwe na globalny wzrost temperatury. Znacząco wzrasta więc ilość wysadzonych dębów: szypułkowego i bezszypułkowego, buka pospolitego, a także gatunków domieszkowych i biocenotyczne takich jak klon, grab, lipa czy czereśnia.
Pielęgnacja upraw i cięcia pielęgnacyjne:
Uprawy leśne czyli pierwsze stadium rozwojowe lasu - wymagają pielęgnacji i ochrony. Każdego roku wykaszamy chwasty w uprawach i usuwamy zbędne naloty na powierzchni około 400 ha. Aby prawidłowo regulować zagęszczenie i rozmieszczenie drzew oraz skład gatunkowy lasu – już na etapie uprawy prowadzimy odpowiednie cięcia zwane czyszczeniami wczesnymi Usuwamy drzewka wadliwe, przeszkadzające i niepożądane, które same się obsiały. Kiedy uprawa osiąga zwarcie, a więc drzewostan ma około 10-15 lat prowadzimy kolejne zabiegi zwane czyszczeniami późnymi, efektem których jest poprawianie warunków wzrostu drzewek najlepszej jakości. Średniorocznie w Nadleśnictwie Spała wykonuje się czyszczenia wczesne na powierzchni ponad 50 ha a czyszczenia późne na powierzchni około 150 ha. Kolejne stadia rozwojowe drzewostanu to tyczkowina i drągowina, na etapie których wykonuje się trzebieże wczesne. Średniorocznie trzebieże wczesne, których efektem jest wzmożony przyrost grubości, wysokości i wielkości koron drzew wykonuje się na powierzchni ponad 100 ha. Kiedy drzewostan przekroczy wiek około 50-60 lat mówimy o drzewostanie dojrzewającym, w którym aż do osiągnięcia fazy drzewostanu dojrzałego prowadzi się trzebieże późne. Średnioroczne wykonanie trzebieży późnych kształtuje się na poziomie ponad 450 ha.
Lasy jako zbiorowiska długowieczne
Sposobem na zachowanie trwałości i ciągłości istnienia lasu są rębnie. Odpowiednio kształtowane i modyfikowane prowadzą do powstania nowego pokolenia lasu o pożądanym składzie gatunkowym. W zależności od przyjętego celu hodowlanego, a więc tego co będzie stanowiło młode pokolenie lasu – mamy do dyspozycji różne rodzaje rębni począwszy od rębni zupełnych, częściowych, gniazdowych, stopniowych aż po rębnie przerębowe. Różnią się one między sobą sposobem wykonywania cięć, wielkością i kształtem powierzchni odnowieniowej, okresem odnowienia oraz nawrotem cięć.
Coraz większego znaczenia w hodowli lasu nabierają odnowienia naturalne. Inicjowanie naturalnego odnowienia lasu wszędzie tam, gdzie jest to możliwe i uzasadnione pozwala ograniczyć nakłady na hodowlę lasu i sprzyja utrwalaniu miejscowych ekotypów, dostosowanych do warunków klimatycznych i siedliskowych. W Nadleśnictwie Spała corocznie wzrasta powierzchnia upraw uznanych za odnowione naturalnie. Obecnie kształtuje się na poziomie około 20 - 25 ha.
Asset Publisher
Informacja o pryszczycy
Informacja o pryszczycy
Informacja głównego lekarza weterynarii dla posiadaczy bydła, owiec, kóz oraz innych zwierząt parzystokopytnych na temat PRYSZCZYCY.
Pryszczyca (Foot and mouth disese – FMD) jest wirusową, bardzo zakaźną chorobą zwierząt parzystokopytnych, w tym bydła, świń, owiec i kóz. Wirus pryszczycy przenosi się przez kontakt bezpośredni pomiędzy zwierzętami, za pośrednictwem mięsa i produktów mięsnych, mleka i jego przetworów, nasienia, skór, wełny, paszy dla zwierząt, itp.
Wirus może być przenoszony także przez człowieka, sprzęt gospodarski, ptaki, owady, gryzonie, środki transportu czy odzież.
Objawy chorobowe:
- gorączka, apatia, utrata apetytu, brak przeżuwania, gwałtowny spadek mleczności;
- zwiększone pragnienie i obfite ślinienie;
- pęcherze na języku, wargach i dziąsłach, śluzawicy u bydła/tarczy ryjowej u świń, na skórze szpary międzyracicowej, a także na wymieniu i strzykach;
- po pęknięciu pęcherzy - bolesne rany, owrzodzenia;
- cielęta i prosięta, karmione mlekiem zwierząt chorych na pryszczycę często padają z objawami biegunki i ogólnego wycieńczenia;
- równie często dochodzi do padnięć zwierząt dorosłych.
Więcej szczegółów znajduje się w ulotkach możliwych do pobrania poniżej.