Wydawca treści Wydawca treści

Rezerwaty Przyrody

10.02.2014 | Ewa Korzeniewska

Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.

Na terenie Nadleśnictwa Spała występuje 7 rezerwatów przyrody:

Rezerwat „Gać Spalska" –

(pow. 85,89 ha, utworzony w roku 2006).

Rezerwat utworzony dla zachowania naturalnie ukształtowanych zespołów roślinnych- głównie łęgu jesionowo-olchowego i olsu porzeczkowego – związanych ze śródleśną rzeką nizinna oraz stanowisk chronionych i rzadkich roślin i zwierząt. Część powierzchni objęta jest ochroną ścisłą, w tym wody rzeki Gać i liczne zbiorniki. Drzewostany to stare olsy a także 200 letnie sośniny. Występuje tu wiele rzadkich i chronionych roślin charakterystycznych dla terenów bagiennych takich jak: bagno zwyczajne, rosiczka okrągłolistna, modrzewnica zwyczajna, żurawia błotna, kosmatka owłosiona, liczne torfowce i turzyce. W wodach Gaci spotkać można pstrąga a w zbiornikach prowadzona jest restytucja raka szlachetnego.

Rezerwat „Konewka" –

(pow. 99,91 ha, utworzony w roku 1978 roku).

Chroni fragmenty naturalnych drzewostanów należących do zespołu świetlistej dąbrowy. W rezerwacie dominują jednopiętrowe drzewostany sosnowe ze znaczną domieszką dębu, buka i graba. Przeciętny wiek drzewostanów 120 lat. W charakterystycznym dla świetlistej dąbrowy runie rośnie perłówka zwisła, widłak jałowcowaty, lilia złotogłów, kokoryczka wonna, miodownik melisowaty, czerniec gronkowy, naparstnica zwyczajna. Jest to miejsce gdzie od roku 2005 występuje gniazdo bociana czarnego, a do końca lat dziewięćdziesiątych obserwowano kraskę.

Rezerwat „Kruszewiec" –

(pow. 81,54 ha, utworzony w roku 1979)

Chroniony jest fragment wielogatunkowego lasu liściastego z udziałem jodły na granicy zasięgu. W rezerwacie przeważają wielogatunkowe drzewostany dwupiętrowe. Osobliwością rezerwatu jest gniazdo bociana czarnego. W bogatej florze naczyniowej na uwagę zasługuje – wawrzynek wilczełyko, czworolist pospolity, pszylaszczka pospolita, dąbrówka rozłogowa. Pojedyncze egzemplarze ponad 200 –stu letniej jodły osiągają wysokość ponad 35 m,.

Rezerwat „Małecz"–

(pow. 9,15 ha, utworzony w roku 1987)

Jest rezerwatem florystycznym w którym chronione są stanowiska różanecznika żółtego. Stanowiska tego krzewu powstały w sposób sztuczny w roku 1928. Roślina znalazła odpowiednie warunki bytowania o czym świadczy stały wzrost populacji. Obecnie krzew odnawia się w sposób naturalny nie tylko na terenach rezerwatu ale także w sąsiednich drzewostanach. Część rezerwatu objeta jest ochroną ścisłą.

Rezerwat „Spała" –

(pow. 102,70 ha, utworzony w roku 1958, powiększony w 2001 r).

Położony po obu stronach Pilicy, utworzony dla zachowania fragmentu lasu mieszanego o charakterze naturalnym z udziałem jodły występującej w pobliżu północnego zasięgu występowania. Rosną tu 200-letnie sosny, których wysokość przekracza 35 m w zmieszaniu ze znacznie starszymi dębami. Spotkać można także jawory, graby, olchy i świerki. W wyniku zmiany stosunków wodnych oraz ujemnego oddziaływania emisji przemysłowych udział jodły uległ drastycznemu zmniejszeniu. Przeciętny wiek drzewostanu wynosi 163 lata. W bogatym runie na uwagę zasługują gatunki chronione – pszylaszczka pospolita, tuskiewnik różowy, pierwiosnka lekarska, kopytnik pospolity, lilia złotogłów, paprotka zwyczajna. W poszyciu rosną krzewy chronione: kalina koralowa, kruszyna, wawrzynek wilczełyko. Lasy rezerwatu to w okresie minionym centrum terenów łowieckich cara i prezydentów II Rzeczypospolitej. Znaczna część rezerwatu objęta jest ochroną ścisłą.

„Starodrzew Lubochniański" –

(pow. 22,38 ha, utworzony w roku 1990).

Jest rezerwatem fitocenotycznym lasów i borów utworzonym w celu zachowania starodrzewu sosnowo – dębowego naturalnego pochodzenia. Gatunkiem panującym jest sosna tworząca drzewostany mieszane z dębem i brzozą. Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 127 lat. W dobrze rozwiniętym runie występuje szczawik zajęczy, borówka czernica, fiołek leśny, kosmatka owłosiona, dąbrówka rozłogowa

Rezerwat Żądłowice –

(pow. 241,19 ha – utworzony w 1968 roku, powiększony w roku 2001)

Utworzony dla zachowania niespotykanych w lasach polskich układów siedlisk borowych i olsów oraz związanych z tym układem typów siedliskowych lasów i warunków hydrologicznych. Z siedliskami borowymi związane są stuletnie i starsze drzewostany sosnowe ze stanowiskami widłaków (w tym wrońca) siódmaczkiem leśnym, orlicą, borówkami brusznicą i czernią. Olsy porastają stare drzewostany olchowe gdzie w runie spotyka się wawrzynka wilczełyko, kosmatke owłosioną, kosaćca żółtego, czermień błotną, bobrek trójlistny. Odpowiednie warunki bytowania znalazł tu bocian czarny.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Nowe stanowisko zagrożonego goździka sinego

23.06.2021 | Maciej Siembor, RDLP w Łodzi

Goździk siny na nowym stanowisku na terenie Nadleśnictwa Poddębice RDLP w Łodzi.

Leśnicy RDLP w Łodzi odnaleźli nowe, nieopisane dotychczas, stanowisko goździka sinego – gatunku zagrożonego wyginięciem.

Goździk siny Dianthus gratianopolitanus podlega ochronie ścisłej i wymaga ochrony czynnej. Wg Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2014) na terenie naszego kraju opisano 36 stanowisk tej rośliny. Większość z nich ma już jednak znaczenie tylko historyczne. Zostało prawdopodobnie jedynie 14. Goździk siny jest gatunkiem bardzo wrażliwym. Przegrywa konkurencję z innymi roślinami runa, ginie wskutek postępującej sukcesji, zacienienia przez warstwę podszyt i zwarcie drzewostanu, a wielokrotnie – w wyniku błędów lub nieświadomej działalności człowieka.

Na terenie RDLP w Łodzi jeszcze pod koniec XX wieku podawany był z 10 lokalizacji. Do dzisiaj, wg Czerwonej Księgi Roślin Województwa Łódzkiego, zachowało się już tylko 5. Dlatego nasze odkrycie jest tak ważne i stanowi istotny wkład do zasobów wiedzy botanicznej, nie tylko w skali regionalnej, ale i krajowej.
Stanowisko zostało odnalezione pod koniec maja, jednak z ujawnieniem informacji czekaliśmy na potwierdzenie oznaczenia gatunku przez eksperta. Po wspólnych oględzinach terenowych z botanikiem, dr hab. Marcinem Kiedrzyńskim z Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego, nie ma już żadnych wątpliwości – goździk znaleziony w Nadleśnictwie Poddębice to właśnie goździk siny Dianthus gratianopolitanus.

Znalezisko jest tym cenniejsze, że w lasach RDLP w Łodzi realizowany jest Regionalny program ochrony goździka sinego Dianthus gratianopolitanus VILL, opracowany przez botaników z Uniwersytetu Łódzkiego i Ogrodu Botanicznego w Łodzi. Uczestniczą w nim aktywnie łódzkie nadleśnictwa – te, w których jeszcze zachowały się populacje tego gatunku.
Więcej o Regionalnych programach ochrony wybranych gatunków roślin rzadkich i zagrożonych wyginięciem na terenie województwa łódzkiego można przeczytać tutaj (https://www.lodz.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/ratowanie-ginacych-roslin).

Odnalezienie przez leśników nieznanego dotychczas stanowiska rzuca nowe światło i pozwala optymistyczniej patrzeć na perspektywy ochrony goździka sinego. Tym bardziej, że stanowisko to jest w tej chwili najmocniejszym w regionie łódzkim – tworzą go 4 płaty, liczące łącznie ponad 1000 pędów. Większość z nich to pędy generatywne (kwitnące i owocujące).

Populacja w Nadleśnictwie Poddębice (RDLP w Łodzi) weryfikuje też zasięg gatunku – znajduje się ponad 60 km na północ od dotychczasowych stwierdzeń goździka sinego w naszym regionie. Być może między tym stanowiskiem, a wykazywanymi w Czerwonej Księdze Roślin Województwa Łódzkiego, istnieją i trwają inne, niezidentyfikowane jeszcze kępy i płaty tej niezwykłej rośliny – Dianthus gratianopolitanus Vill.

Zobacz »